Ovaj istaknuti srpski književnik sahranjen je u prisustvu porodice i prijatelja, na groblju Lešće prema sopstvenoj želji.

Vitezović nije uspio da se izbori sa kovidom 19, od kojeg je preminuo 22. marta u 78. godini.

Milovan Vitezović rođen je u selu Vitezovići kod Kosjerića, završio je Filološki fakultet u Beogradu, gdje je diplomirao na Odsjeku opšte književnosti, kao i Fakultet dramskih umjetnosti, stekavši zvanje dramaturga.

Pisao je pjesme, romane, eseje, kritike, aforizme, filmska i TV scenarija.

Objavio je oko pedeset knjiga u više od 200 izdanja, zastupljen je u više od 50 antologija srpske i svjetske poezije, proze, književnosti za djecu, aforizama, fantastike i televizijskih drama.

Bio je urednik u "Književnim novinama", reviji "Susret omladine" i glasilu "Čivija".

Potom je prešao na RTS, gdje je prvo radio kao urednik igranih serija, a potom i kao glavni urednik Umjetničko-zabavnog programa.

Na Fakultetu dramskih umetnosti je u zvanju redovnog profesora predavao na Katedri za dramaturgiju, a bio je i član Udruženja književnika Srbije i srpskog PEN centra.

Bio je član Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske, u koju je izabran 2021. godine.

Od 2020. član je međunarodne Slovenske akademije, a primljen je i u ruski red Vitezova slovenske duhovnosti, kulture i umjetnosti.

Dobitnik je brojnih priznanja, a među njima je i Kočićeva nagrada, koja mu je pripala 2005. godine.

Ekranizacija njegovog romana "Lajanje na zvezde" nagrađena je "Zlatnom novosadskom arenom".

Srpska pravoslavna crkva 2012. godine odlikovala ga je Ordenom Svetog despota Stefana, a 2017. godine Ordenom Svetog Save drugog stepena.