U Srebrenici je večeras predstavljena knjiga Dušana Pavlovića "Bitka za Srebrenicu - rat za civilizaciju", koja je nastala kao plod autorovog dugogodišnjeg rada na traženju nestalih u BiH i istraživanja dokumentarne građe bošnjačko-muslimanske provinijencije.
Recenzent knjige, profesor sa banjalučkog Univerziteta Goran Latinović rekao je da je knjiga odgovor na zapadni narativ i negiranje istorijskog postojanja Srba zapadno od Drine i jednostranog prikazivanja istorije i ratova devetesetih godina prošlog vijeka, nakon raspada Jugoslavije.
Prema Latinovićevim riječima, knjiga malim dijelom govori o nekažnjenim zločinima za ubistvo dvije hiljade Srba na početku i tokom rata na području Srebrenice, Bratunca i Zvornika, što je bio nastavak ustaških zločina iz Drugog svjetskog rata.
Njegovo mišljenje je da je bitka za Srebrenicu bila i bitka za odbranu Bratunca i Zvornika od pripadnika muslimanske 28. divizije koja je stalno pravila diverzije iz Srebrenice, koja je bila zaštićena zona UN i nikada nije demilitarizovana.
U slučaju pada Srebrenice u julu 1995. godine i zločina koji su počinjeni, Latinović kaže da rukovodstvo Republike Srpske nikada nije naredilo ubistva, da su zapadne sile u tim događajima imale posebnu ulogu i kasnije ih predstavljale u skladu sa svojim interesima.
Scenario za žrtvovanje Srebrenice, prema riječima Latinovića, pripremilo je muslimansko rukovodstvo u Sarajevu o čemu govore brojni bošnjačko-muslimanski dokumenti na osnovu kojih je najvećim dijelom knjiga i nastala.
Knjiga, kako je rekao, demistifikuje brojne neistine i insinuacije, jednostranu istorijsku sliku i narativ o tim događajima koji su nametnule zapadne sile, te istoričari iz Zagreba i Sarajeva neistinitim tvrdnjama o obimu i načinu stradanja srebreničkih Bošnjaka u julu 1995. godine.
Autor knjige Pavlović ističe da se dugo godina bavio istraživanjem stradanja svih naroda u BiH, a posebno srpskog o čijem stradanju su u svijet poslate poluistine.
Pavlović ističe da je ova knjiga nastala na osnovu dugogodišnjeg rada na traženju i ekshumacijama nestalih i proučavanju dokumenta, većinom bošnjačkih, a dijelom Vojske Republike Srpske i Unprofora koji je kao međunarodni vojni faktor bio u Srebrenici.
Govoreći o stradanjima Bošnjaka u julu 1995. godine, Pavlović kaže da ih je najviše poginulo u borbama, ali da su svi nakon mjesec dana u Tuzli popisani kao nestali i ti se podaci prikazuju jer se taj spisak pretvorio u spisak žrtava ratnih zločina koje se sahranjuju u Potočarima.
Prema Pavlovićevim riječima, svi ti nestali su ukopani u Potočarima kao borci i sa šehitskim nišanima iznad grobova što pokazuje da je riječ o vojnicima i da je Memorijalni centar u Potočarima potpuno vojničko groblje.
On je navodio brojne primjere i načina stradanja vojne muslimanske kolone pri povlačenju kada je na različite načine poginulo više hiljada njihovih vojnika prilikom granitiranja Vojske Republike Srpske, međusobnih sukoba i obračuna, suicidima, ulaskom u minska polja u opštoj kolektivnoj panici koja je zavladala u drugom dijelu kolone u kojoj je bio rezervni sastav.
Pavlović kaže da je u proboju, prema bošnjačkim dokumentima, poginulo najmanje 4.500 do 5.500 muslimasnkih boraca ili više od dvije trećine aktivnog sastava.
"Neke grupe muslimanskih boraca su zarobljene. Iako nikada niko iz rukovodstva Republike Srpske nije naredio da se zarobljenici ubijaju, to se, ipak, desilo i to je zločin, dok je evakuacija oko 25 hiljada bošnjačkih žena i djece koju je obavila Vojska Republike Srpske svijetao primjer vojničkog odnosa prema civilima i zarobljenicima", ističe Pavlović.
On ukazuje da su pojedinci odlučili da likvidiraju nekoliko većih grupa zarobljenika bez naredbe i da oni nikada nisu imali hrabrosti da kažu da su to učinili i za čiji račun, čime su nanijeli sramotu cijelom srpskom narodu i vojsci.
Pavlović ističe da je najmanje stradalih bilo na čelu kolone koja je imala obezbjeđenje i koje je sačinjavao politički i vojni vrh tadašnje srebreničke enklave.
On ukazuje da su neki komamndanti koji su poginuli na Baljkovici prilikom proboja srpske linije fronta bili preneseni i sahranjeni u Federaciji BiH, da bi kasnije bili ekshumirani i ukopani u Potočarima, što sve ukazuje na manipulacije o načinu stradanju muslimanske vojne kolone u julu 1995. godine.
Organizatori promocije su Republički centar za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica, Boračka i Organizacija porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila Srebrenice.