Ime patrijarha Pavla bilo je Gojko Stojčević – a ime Pavle dobio je u Manastiru Blagoveštenju, gdje se zamonašio 1948. godine.
Za episkopa raško-prizrenskog izabran je 1957. godine. U svojoj eparhiji je gradio nove crkve i obnavljao stare. Kao episkop raško-prizrenski svjedočio je u Ujedinjenim nacijama pred mnogobrojnim državnicima o stradanju srpskog naroda na Kosovu i Metohiji.
Na čelu Srpske pravoslavne crkve, patrijarh Pavle je bio od 1. decembra 1990. do 15. novembra 2009. Njegov prethodnik je bio patrijarh srpski German, a nasljednik patrijarh Irinej.
Skromnost – patrijarh Pavle je ostao upamćen kao skroman čovjek. Svuda gdje je mogao, išao je pješke. Kad nije mogao pješke, išao je gradskim prevozom. Sam je pravio svoje cipele.
Sačuvan je veliki broj anegdota, ali i izjave patrijarha Pavla. Najpoznatija je: „Kad se čovek rodi, ceo svet se raduje, a samo on plače. Ali treba da živi tako da, kad umre, ceo svet plače, a samo on se raduje.“
Sahranjen je u Manastiru Rakovici, po sopstvenoj želji izraženoj u testamentu. U Rakovici se nalazi i gimnazija „Patrijarh Pavle“.
