U novom izvještaju o klimatskim promjenama navodi da su ovo možda posljednje decenije života na Zemlji kakvim ga poznajemo.
Kombinacija sve ozbiljnijih posljedica klimatskih promjena i čovjekovom sporom reakcijom na njih postavili su čovječanstvo na sumoran put koji vodi haotičnom svijetu, koji bi mogao da dovede do globalnog društvenog kolapsa.
To se navodi u novom izvještaju, melburnške organizacije "Breakthrough National Centre for Climate Restoration", koji je predstavio Kris Beri, bivši načelnik generalštaba i penzionisani admiral australijske mornarice.
„Autori su iznijeli surovu istinu o beznadežnoj situaciji u kojoj se čovječanstvo i naša planeta nalaze. U izvještaju se ističe da postoji realna mogućnost da ljudski rod ide u pravcu istrebljenja“, rekao je Beri.
Jedan od zaključaka jeste da klimatske promjene sada predstavljaju srednjoročnu prijetnju po ljudsku civilizaciju i da svjetske vlade moraju da pojačaju svoje napore u borbi protiv globalnog zagrijavanje.
Štetni efekti globalnog zagrijavanja će se odraziti na manjak hrane i vode u nekim dijelovima, što će poslužiti kao katalizator postojećim socio-političkim nestabilnostima i pogoršati nemir i sukobe širom svijeta.
Na osnovu manjka preduzetih mjera na globalnom planu, autori izvještaja računali su na scenario da se nastavi sa postojećim nivoima zagađivanja, što bi do 2050. godine uzrokovalo poraste prosječne temperature za tri stepena Celzijusa u odnosu na predindustrijsko doba.
Topljenje glečera, destabilizacija vazdušnih struja i gubitak monsuna
Efekat ovoga bio bi topljenje velikih ledenih površina, koje u današnjim uslovima odbijaju sunčevu svjetlost, što bi dodatno dovelo do zagrijavanja planete. Došlo bi do široko rasprostranjenog gubitka permafrosta, suša i odumiranja života u dijelovima Amazonije.
„Destabilizacija vazdušnih struja značajno će uticati na intenzitet i geografsku distribuciju azijskih i afričkih monsuna, a zajedno sa dodatnim usporavanjem Golfske struje dovodi u pitanje sisteme za održavanje života u Evropi“, ističe se u izvještaju.
Sjeverna Amerika bila bi izložena katastrofalnim klimatskim ekstremima, uključujući požare, toplotne talase, suše... Nestali bi ljetnji monsuni u Kini, a nivoi velikih azijskih reka bili bi značajno niži zbog gubitka više od jedne trećine himalajskog leda.
Gubitak glečera u Andima bi iznosio i do 70 odsto, a padavine u Meksiku i Centralnoj Americi bi opale za 50 odsto.
Model u istraživanju pretpostavlja da do 2100. godine prosječna temperatura poraste za pet stepeni Celzijusa u odnosu na predindustrijski period.
