- Prošlo je 75 godina od kada je srpski narod u Drugom svjetskom ratu izvojevao pobjedu nad fašizmom, kada je slomljena ideologija koja je prijetila našem opstanku. Boreći se, rame uz rame, sa drugim slobodarskim narodima naš narod se svrstao u red pobjednika, koji je svojim herojstvom i ogromnom žrtvom omogućio opstanak samog čovječanstva - istakao je Višković u obraćanju poslanicima na posebnoj sjednici Narodne skupštine Republike Srpske.

Premijer Srpske je istakao da je srpski narod kroz istoriju doživio mnoga stradanja, ali do aprila 1941. godine, kada je nastala Nezavisna Država Hrvatska, nikada prije nije bio suočen sa zlom pojavom fašizma, koji u svojoj samoj osnovi ima mržnju, nečovječno postupanje i na kraju genocid.

- Genocid nad srpskim narodom, koje su izvršile zloglasne ustaše, provođen je kroz brutalna pogubljenja u logorima smrti, masovna ubistva i prisilna preobraćanja. O karakteru NDH i ustaškog režima dovoljno govori činjenica da je na prostoru NDH u Drugom svjetskom ratu djelovao jedini logor za smještaj i pogrom djece - podsjetio je Višković.

On je naveo da procjene o broju ubijenih Srba u Drugom svjetskom ratu iznose do 1,2 miliona. Od tog broja, dodao je Višković, prema procjenama njemačkih okupatora, u koncentracionom logorima ubijeno je njih oko 800.000.

Višković je podsjetio da su poznatiji koncentracioni logori: Јasenovac, Stara Gradiška, Donja Gradina, Јadovno, zatim logor Јastrebarsko u kojem su bila ulogorena srpska djeca uhvaćena, zarobljena i oteta na planini Kozari, logor Danica i mnogi drugi.

On je naglasio da nijedan od ovih logora nije spomenut u rezoluciji o kojoj danas raspravljamo.

- U ovim događajima i na nabrojanim mjestima, sramna je uloga jednog dijela Hrvatskog katoličkog klera. Zagrebački nadbiskup Alojzije Stepinac je javno podržao stvaranje NDH te je pozvao svoje vjernike da na svaki način pomognu novu državu. Ta saradnja je nastavljena i poslije rata a odnosi se na spasavanje ustaških vođa preko 'pacovskih kanala' i saradnju sa ustaškom emigracijom. Tragično je da se i više od sedam decenija nakon rata služe mise za Blajburg i Antu Pavelića - istakao je predsjednik Vlade Srpske.

S druge strane, dodao je on, Srpska pravoslavna crkva sa svojim narodom podijelila je teret stradanja. "Odmah po osnivanju NDH počela su ubijanja sveštenika i uništavanje srpskih svetinja i pljačka srpske imovine. Vijenac mučeništva zadobili su mnoge vladike i sveštenici Srpske pravoslavne crkve", podsjetio je Višković.

On je naveo da je istorijska činjenica i da su Srbi podigli ustanak i da su bili nosioci antifašističkog pokreta.

- U godinama i decenijama poslije rata većina žena na ovom prostorima nosila je crno. Žalili su svoje očeve, braću, djecu. Crnina žena je u međuvremenu gotovo sasvim nestala ali to ne znači da potomci treba da zaborave šta se dešavalo u prošlom vijeku, koji je bio vijek našeg najvećeg stradanja. Srpski narod je skupo platio cijenu višedecenijskog zataškavanja strašnih zločina koji su počinjeni za vrijeme trajanja NDH. Kao što se nekad zabranjivala i priča o zločinima, sad se pokušava sa minimiziranjem srpskih žrtava - naglasio je Višković.

On je naglasio da su na djelu razni pokušaji istorijskog revizionizma, kako u Evropi tako i na Balkanu. "Postavljaju se spomen-ploče na kojim se spominju žrtve fašizma ne navodeći da su to srpske žrtve i srpska djeca, daju se ulicama imena zločinaca i na kraju donose se rezolucije u kojima se izjednačavaju zločinac i žrtva", ukazao je Višković.

Predsjednik Vlade Srpske je naglasio da je, usvajanjem Rezolucije o poštovanju žrtava fašističkih režima i pokreta, Predstavnički dom Parlamentarne skupštine BiH doprinio ovom revizionizmu jer se srpske žrtve u ovom dokumentu ni ne spominju a samim tim se relativizuje i zločin koji je počinjen nad žrtvom a istorijska činjenica je da su jedini stradalnici Srbi, Јevreji, Romi i antifašisti.

- Nisu samo žrtve na udaru revizionista. Bošnjaci, koji u to vrijeme nisu na postojali kao narod niti se pominju u bilo kojem istorijskom dokumentu ili spisu iz tog vremena, spominju se na prvom mjestu u ovoj rezoluciji kao da su nosioci antifašističkog pokreta, dok su Srbi, kod nabrajanja, možemo reći i usputno, spomenuti na trećem mjestu. U naslovu rezolucije se spominju žrtve fašističkih režima a pri tome se ne navodi NDH koja je provodila genocid. S druge strane u tekstu se spominje da su žrtve iz BiH, iako BiH u to vrijeme nije ni postojala - podsjetio je Višković.

On je konstatovao da je nenavođenje genocida nad srpskim narodom nedopustivo i predstavlja konačni čin revizionizma kojim se narušava dostojanstvo žrtava, pripadnika antifašističkog pokreta i njihovih potomaka.

- Usvojena rezolucija nije dobra poruka za Srbe u BiH jer se pomirenje može graditi samo na istini, a dokumenti ove vrste osnažuju nepovjerenje i doprinose stvaranju nepotrebnih tenzija. Zbog toga je naša nacionalna dužnost da održimo sjećanje na srpske žrtve u Drugom svjetskom ratu i da ne dozvolimo reviziju istorije kojom se nastoji prikazati iskrivljena slika događaja i koja bi dovela do udaljavanja srpskog naroda kao jedinog slobodarskog naroda - istakao je Višković.

On je poručio da je Republika Srpska sigurno mjesto za srpski narod i sve koji žive u njoj, a istovremeno predstavlja i garanciju da se genocid nad Srbima više neće desiti, jer ona predstavlja uslov našeg opstanka na ovim područjima.

- Svi predstavnici Republike Srpske u institucijama BiH su dužni da se u svom djelovanju pridržavaju onoga što je interes Republike Srpske i srpskog naroda. Imajući u vidu sve navedeno, pozivam Narodnu skupštinu da zauzme jedinstven stav i odbaci ovu Rezoluciju jer je to ispravan put, jer je to u interesu pravde i istine - zaključio je Višković.