Kotoranin Jovica Vukotić, vođa “škaljarskog klana” 21. oktobra treći put je izbjegao smrt. Suparnici su mu glavu ucijenili na pola miliona evra, ali je Vukotićev tjelohranitelj u posljednjem trenutku spriječio atentatora da povuče oroz.

Nekadašnji plejboj, poznat po vezama sa manekenkama, starletama i luksuznom životu, danas ne izlazi bez pancira i blindiranog automobila. Njegov brat Igor je godinama u bjekstvu, a u “kokainskom ratu” koji je zahvatio čitav region ubijeni su mu otac i kum.

Inače, Vukotić je 8. februara iz Srbije izručen Crnoj Gori, koja ga je potraživala radi vođenja krivičnog postupka pred podgoričkim Višim sudom zbog krivičnih djela teško ubistvo u pokušaju i nedozvoljeno držanje oružja.

Vukotić je 28. jula napustio spuški zatvor nakon ukidanja pritvora.

Bio je osumnjičen za pokušaj ubistva Miloša Radonjića i Vojina Stupara, a na teret mu se stavljalo i da je pucao na Tamaru Zvicer, ali je oslobođen optužbi.

Osim toga, Vukotić se dovodi u blisku vezu sa grupom Luke Bojovića, kao i sa najtežim krivičnim djelima u Srbiji i Crnoj Gori.

Bliska veza sa grupom Luke Bojovića

Škaljarska grupa, čiji je Jovica Vukotić jedan od vođa, dovodi se u blisku vezu sa grupom Luke Bojovića, koji u Španiji izdržava zatvorsku kaznu od 18 godina, na koju je osuđen zbog organizovanog kriminala. Ova dva klana zajedno su radila na švercu i distribuciji narkotika širom Evrope. Prema operativnim podacima, Jovan Vukotić često je boravio u Beogradu, ali dolazio je i u Novi Pazar, na Kopaonik i Zlatibor, gdje se sastajao sa pripadnicima klana Luke Bojovića.

Droga i ubistva

Podaci koje je crnogorska policija uputila kolegama u Srbiji ukazuju da je Vukotić „dominantno sprovodio aktivnosti krijumčarenja narkotika i izvršenja najtežih krivičnih djela”, prije svega onih koji se odnose na sukobe sa „kavačkim klanom” sa kojim su škaljarci od 2014. godine u ratu.

Ovaj rat počeo je krajem 2014. godine kada je u španskoj luci Valensija nestalo 300 kilograma kokaina. Prva žrtva u ratu bio je Goran Radoman, blizak upravo škaljarcima, nakon čije smrti su se nizala ubistva na obje strane. Do sada je u sukobu klanova ubijeno više od 30 osoba, a likvidacije su se događala kako na teritoriji Crne Gore, tako i Srbije, gdje klanovi imaju bliske saradnike.

Dva puta pravosnažno osuđivan

Iako bezbjednosne službe Jovicu Vukotića označavaju kao jednog od vođa škaljarskog klana, koji djeluje zajedno sa bratom Igorom i sugrađaninom Igorom Dedovićem, ono što je zanimljivo jeste da je on samo dva puta pravosnažno osuđivan, a da su oni postupci koji su vođeni protiv njega, a koji se mogu nabrojati na prste jedne ruke, završavani ili oslobađajućom presudom ili je neko od njemu bliskih ljudi preuzimao krivicu.

U spuškom zatvoru Vukotić je proveo devet mjeseci, od novembra 2014. do avgusta 2015, i to zbog pomaganja u pokušaju ubistva 2002, kada je imao 21 godinu.

Takođe, osuđen je i na tri mjeseca zatvora zbog pištolja koji je, prilikom pretresa u naselju Škaljari u Kotoru, nađen u njegovom blindiranom džipu.

Brat u zatvoru, a on na slobodi

Posljednja pravosnažna presuda za pucnjavu u diskoteci „Madam Koko“ u julu 2012. kada je ranjen Dejan Deković potvrđuje da osobe za koje se vjeruje da rukovode klanovima rijetko kada odgovaraju, a i kada odgovaraju kazne su simbolične.

Jovan Vukotić je tada pravosnažno oslobođen optužbi, dok je njegov brat Igor osuđen na osam mjeseci zatvora, a Jovan Jovanović, za koga se vjeruje da je član ovog klana, na 14 mjeseci zatvora. Tužilaštvo ih je u startu sumnjičilo za pokušaj ubistva, ali je kasnije to preinačeno i optuženi su za izazivanje opšte opasnosti za šta je blaža kaznena politika.

Prilikom pretresa Vukotićeve kuće i blindiranog vozila, u decembru 2016. godine, nađen je pištolj, ali vlasništvo oružja nije bilo moguće povezati sa njim, jer je krivicu na sebe preuzeo Nikšićanin Petar Damjanović, koji je zbog toga i robijao.

Damjanović je inače ubijen ubrzo poslije izlaska iz zatvora, a njegovo tijelo je nađeno zakopano u novembru prošle godine u cetinjskom naselju Kobilji.

Bio u centru vatrenih obračuna

Uloga vođe, ali i suprotstavljeni odnosi sa nekoliko jakih grupa doveli su do toga da se Vukotić nekoliko puta našao u centru vatrenih obračuna u Kotoru i Beogradu, zbog čega je angažovao obezbjeđenje, uglavnom državljane Srbije, bivše pripadnike vojnih i paravojnih formacija. Još 2008, na priobalnom putu u Dobroti kod šanka „Malibu”, na Jovičinin BMV ispaljeno je nekoliko hitaca iz automatskog oružja.

Osim po ratu između škaljaraca i kavčana, o Jovanu Vukotiću su pisalo i na stranama „žute štampe” zbog veze sa manekenkom iz Beograda Dejanom Živković, inače kćerkom Radomira Živkovića, bivšeg ambasadora Srbije u Kongu. Vukotićevih fotografija u javnosti je veoma malo, a na svojim profilima na društvenim mrežama manekenka je postavljala njihove zajedničke fotografije, gdje je, doduše, Jovičino lice je uvijek bilo zamagljeno.