Pije se i u dobrom društvu, kao kuvana, a od nje nekad zna i da zaboli glava.

Riječ rakija je arapskog porijekla i potiče od riječi „al-rak“ što u slobodnom prevodu znači – znoj. U početku je označavala piće arak koje se proizvodilo u Indoneziji, Maleziji i drugim dalekoistočnim zemljama, a dobijalo se destilacijom prevrelog soka ili vina specijalnih vrsta palmi.

U Srbiji od sorti šljiva koje se najčeće koriste za pravljenje rakije najzastupljenija je požegača, a popularne su i druge rakijske sorte – crvena ranka, bijele šljive, moravka, metlaž. Pored šljive popularne su i rakije od kajsije, dunje, kruške, grožđa i kleke. Ljubitelji ovog žestokog pića ističu da se najbolja rakija peče u Moravičkom okrugu.

Grijana ili vruća rakija je neizostavna u dugim zimskim mjesecima. Obično se pije dok je vruća. Često se služi uz kiseli kupus, slaninu ili gibanicu. Kuva se uglavnom ujutru i namjenjena je prvim komšijama, rođacima i prijateljima koji svraćaju na druženje. Odličan je aperitiv i često se služi koja „čašica“ prije jela.

U svakodnevnom govoru jačina alkohola se izražava u gradima. Preračunavanje se jednostavno može izvršiti pomoću jednakosti: 1 grad = 2.46 vol%. Jačina rakije određuje se pomoću alkohometra. Volumni procenat je broj litara čistog etanola (čistoće 100 odsto) koji se nalazi u 100 litara alkoholnog pića odnosno, u vodeno-alkoholnoj smesi koja to piće čini, prenosi 24sedam.

Ovo žestoko piće se često se rakija koristi u narodnoj medicini. Komova rakija koristi se za masaže, a razblažena za pripravljanje obloga za skidanje tjelesne temperature i bolove u grlu.