Generalna skupština UN je 1. novembra 2005. godine usvojila rezoluciju o obilježavanju Međunarodnog dana sjećanja na žrtve Holokausta.

Za datum obilježavanja, odnosno sjećanje na šest miliona Jevreja stradalih u Holokaustu tokom Drugog svjetskog rata, izabran je 27. januar, dan kada su jedinice Sovjetske armije 1945. oslobodile najveći nacistički koncentracioni logor Aušvic.

Ovaj dan se posebno obilježava u evropskim zemljama u kojim je tokom Drugog svjetskog rata život izgubilo 53 miliona ljudi, među kojima gotovo 31 milion civila.

Holokaust je bio genocid bez presedana, bio je to sveobuhvatan i sistematičan čin koji je provela nacistička NJemačka zajedno sa svojim saradnicima, s ciljem da uništi čitav jevrejski narod, a njegovu kulturu i tradiciju izbriše s lica Zemlje.

Osnovni motiv za Holokaust bila je antisemitska rasistička ideologija nacista. Jevreji nisu bili jedina žrtva nacističke NJemačke, ali bili su jedini narod koju su željeli potpuno istrijebiti.

Nakon invazije na Sovjetski Savez 1941. godine, nacisti i njihovi saradnici pokrenuli su plan istrebljenja svih Jevreja. Do kraja rata 1945. godine, oko šest miliona Jevreja je ubijeno. Među najzloglasnijim logorima smrti na tlu nekadašnje Jugoslavije bili su Jasenovac, na tlu današnje Hrvatske, i Sajmište kraj Beograda.

Obilježavanjem ovog međunarodnog dana prilika je da se uz odavanje počasti milionima nedužnih žrtvava, jačaju snage protiv rasističke mržnje koja je dovela do Holokausta, a što se upravo postiže konstantnim isticanjem važnosti sjećanja na preživjele, žrtve, spasioce i oslobodioce.