”Ako se borite, ukoliko ćete se boriti za svoja radnička prava, zašto da vam se klub ne zove Borac?”, izustio je, na osnivačkoj skupštini kluba, Veselin Masleša, i ne sluteći da će time kumovati stvaranju ”nečega velikog”, jednog od najvećih klubova bivše Jugoslavije.

A kad već govorimo o bivšoj nam zajedničkoj državi, prvi put se Borac našao u njenom elitnom rangu 1961. godine. Još tri puta je ponavljao taj uspjeh (1970, 1975. i 1989. godine), a najveći uspjeh u jugoslovenskom fudbalu ostvario je 11. maja 1988. godine, osvojivši, trijumfom nad favorizovanom Crvenom zvezdom, trofej u Кupu maršala Tita.

Još jednom je Borac, u novembru 1974. godine, igrao u finalu ovog takmičenja, izgubivši od splitskog Hajduka, dok je najbolji rezultat u jugo-prvenstvu ostvario u sezoni 1990/91, zauzevši četvrto mjesto i razdvojivši ”veliku četvorku” jugoslovenskog fudbala.

U jeku ratnih dejstava na ovim prostorima, Borac je jedno vrijeme igrao paralelno u prvenstvima Savezne Republike Jugoslavije i Republike Srpske, a kada je ostao samo pod okriljem FS RS, prvu titulu osvojio je 2001. godine, 75 godina nakon osnivanja kluba.

Ovaj uspjeh ponavljao je još četiri puta, dok je sa pet trofeja drugi najuspješniji klub u kup-takmičenju.

Dva puta je Borac bio osvajač Premijer lige BiH, osnovane 2002. godine. Dogodilo se to 2011. i ove, 2021. godine, jednom je stigao do kraja u kup-takmičenju (2010.), a još dva puta igrao finale (2004. i 2021. godine).

U svojim vitrinama ima i jedan evropski trofej, namijenjen osvajaču Mitropa kupa (1992.), a do sada je na evropskoj sceni, računajući i dva meča u tom takmičenju, odigrao 16 utakmica.

Sedamnaesta slijedi prekosutra, kada će sadašnja generacija Borca gostovati rumunskom Кlužu u prvoj utakmici prvog kola kvalifikacija za Ligu šampiona.