Opijelo je služio Njegovo preosveštenstvo episkop austrisko-švajcarski Andrej.

Legendarnog fudbalera Crvene zvezde, Rome, Sampdorije, Lacija i Intera na vječni počinak ispratili su njegovi saigrači, predstavnici klubova u kojima je bio igrač i trener, kao i navijači, koji su mu počast odali dugim aplauzom.

Siniša Mihajlović umro je u petak, 16. decembra u Rimu poslije trogodišnje bitke sa leukemijom.

Za sobom je ostavio suprugu i šestoro djece.

Rođen je u Vukovaru, a prve fudbalske korake napravio je u svom Borovu, odakle je prešao u Vojvodinu, sa kojom je u svojoj prvoj sezoni osvojio titulu šampiona tadašnje Jugoslavije.

Dobre igre i golovi u novosadskom klubu preporučili su ga za "Crvenu zvezdu", u čijem je dresu ostvario najveće uspjehe u karijeri osvajanjem titule evropskog i svjetskog prvaka.

Nakon Beograda otisnuo se u Italiju, u kojoj je ostavio neizbrisiv trag, jer je kao odbrambeni igrač postigao 38 golova, od čega je 28 dao iz slobodnih udaraca, po čemu i danas dijeli prvo mjesto u istoriji "Serije A" sa nekadašnjom perjanicom Milana i Juventusa Andreom Pirlom.

Mihajlović je u elitnom rangu italijanskog šampionata igrao 14 godina, nastupajući za "Rom"u, "Sampdoriju", "Lacio" i "Inter", a za to vrijeme osvojio je sve moguće trofeje – titule u šampionatu, kupu i Superkupu Italije, kao i evropski Kup pobjednika kupova sa "Laciom".

Za reprezentaciju nekadašnje Jugoslavije debitovao je u maju 1991. godine i dres nacionalne selekcije nosio 12 godina, oprostivši se u junu 2003. godine.

Za to vrijeme upisao je 63 nastupa i deset golova, od kojih je većinu postigao iz slobodnih udaraca.

Trenersku karijeru počeo je i završio u istom klubu - Bolonji, a osim tog kluba sa klupe je predvodio i Kataniju, Fjorentinu, Torino, Milan i portugalski "Sporting".

Bio je i selektor Srbije, koju je u periodu od maja 2012. godine do novembra 2019. godine vodio u 19 utakmica.