Iz Ustavnog suda je saopšteno da je navedenim zakonom predviđeno da se kulturne i druge manifestacije, koje se finansiraju ili sufinansiraju iz javnih sredstava određuje obligatorno korišćenje ćiriličkog pisma, kao i da su predviđene kazne ukoliko se postupi suprotno, čime se favorizuje upotreba ćiriličnog u odnosu na latiničko pismo.

"S obzirom na to da konstitutivni hrvatski i bošnjački narod nacionalni identitet ne povezuju sa ćiriličkim pismom, te kako im je ovakvim propisivanjem uskraćena sloboda u izboru načina ispoljavanja ove identitetske odrednice, zakonodavac je postupio suprotno obavezi da, na Ustavom utvrđen načini pod jednakim uslovima, obezbijedi garancije očuvanja nacionalnog identiteta pripadnika svih konstitutivnih naroda", pojašnjava se u saopštenju.

U saopštenju se dodaje da propisivanje kazni za nepostupanje u skladu sa zakonskim odredbama dovodi hrvatski i bošnjački narod u neravnopravan položaj u uživanju prava garantovanih Ustavom, čime su narušene ustavne garancije kojima se obezbjeđuju nacionalna ravnopravnost i zaštita vitalnih interesa konstitutivnoh naroda.

"Vijeća za zaštitu vitalnog interesa Ustavnog suda Republike Srpske je utvrdilo da ostali navodi iz dostavljenih obrazloženja Kluba delegata hrvatskog naroda i Kluba delegata bošnjačkog naroda ne ukazuju na povredu nijednog prava iz okvira zaštite vitalnog nacionalnog interesa bilo kojeg konstitutivnog naroda posebno", navodi se u saopštenju.

Vijeće je stanovišta da činjenica što se zakonodavac opredijelio da osporenim zakonom uredi određeno nematerijalno kulturno nasljeđe sa kojim se u potpunosti identifikuje jedan od konstitutivnih naroda, te što je propustio da istovremeno i u okviru jedinstvenog zakonskog rješenja uredi i odgovarajuće nematerijalno kulturno nasljeđe sa kojim se identifikuju druga dva konstitutivna naroda, ne predstavlja, sama po sebi, povredu vitalnog nacionalnog interesa tih naroda, navedeno je u saopštenju.