U tradicionalnoj indijskoj medicini, aloja se koristi za probleme sa zatvorom, kožnim bolestima, infekcijama i kao prirodni lijek za grčeve. A u kineskoj medicini se često preporučuje u liječenju gljivičnih oboljenja.

Aloe vera je zvanično navedena kao purgativ (sredstvo za čišćenje crijeva) i sredstvo za zaštitu kože u SAD 1820. godine i klinički je korišćena tridesetih godina za liječenje opekotina kože i sluzokože usljed oštećenja u radioterapiji, piše Draxe.com, prenosi RTS.

Danas, skoro da nema kozmetičke kompanije koja dodaje sok ili druge derivate aloe u niz proizvoda, uključujući šminku, sapune, kreme za sunčanje, pjene za brijanje, šampone, maramice i hidratantne kreme. Biljka se čak i komercijalno koristi kao sastojak jogurta, pića i deserta.

Aloe vera je jedna od oko 420 vrsta roda Aloë, botanički naziv je aloe barbadensis miller i pripada porodici liliacae. Smatra se da ova višegodišnja biljka mesnatih zelenih listova, s nazubljenim ivicama, potiče iz Sudana, odakle je uvedena u mediteranski region i većinu drugih toplih oblasti svijeta, uključujući Afriku, Aziju, Indiju, Evropu i Ameriku.

Gel aloe vera je bistra supstanca nalik želeu koja se nalazi u unutrašnjem dijelu lista biljke aloje. Aloje lateks nalazi se neposredno ispod kore lista biljke i žute je boje. Neki proizvodi od aloe sadrže i gel i lateks (mliječni zaštitni sok biljke).

Gel ove biljke dugo se koristi kao lijek za kožna oboljenja, uključujući opekotine, opekotine od sunca, promrzline, psorijazu i herpes, ali postoji niz drugih prednosti: koristi se za tretmane kod depresije, zatvora, astme i dijabetesa.

Važni vitamini, enzimi, minerali...

Aloe vera ima više od 75 važnih komponenti uključujući vitamine, minerale, saharide, amino-kiseline, antrahinone, enzime, lignin, saponine i salicilnu kiselinu. Obezbjeđuje 20 od 22 amino-kiseline koje su potrebne ljudima.

Sadrži mnogo vitamina i minerala koji su od vitalnog značaja za pravilan rast i funkcionisanje svih sistema organa.

Aloe vera sadrži vitamine A, C i E, B12, folnu kiselinu i holin. Sadrži i osam enzima, uključujući alijazu, alkalnu fosfatazu, amilazu, bradikinazu, karboksipeptidazu, katalazu, celulazu, lipazu i peroksidazu. Tu su i važni minerali - kalcijum, bakar, selen, hrom, mangan, magnezijum, kalijum, natrijum i cink.

Obezbjeđuje 12 jedinjenja poznatih kao laksativi. Među njima su aloin i emodin, koji djeluju kao analgetici, antibakterijski i antivirusni lijekovi. Ova ljekovita biljka sadrži i četiri masne kiseline, uključujući holesterol, kampesterol, beta-sizosterol i lupeol - sve imaju antiinflamatorna svojstva.

Jedinjenja auksini i giberelini, koje aloja takođe sadrži, pomažu u zarastanju rana i imaju antiinflamatorna svojstva. Obezbjeđuje šećere, kao što su monosaharidi (glukoza i fruktoza) i polisaharidi.

Herpes, varenje, problemi sa imunitetom - široko polje djelovanja

Postoje brojne studije u kojima se istraživala lokalna primjene aloe na koži u liječenju rana, uključujući liječenje psorijaze, dermatitisa, oralnog mukozitisa, hirurških rana, opekotina.

Prva studija ove vrste je urađena odavno, 1935. godine, i zaključuje da ekstrakt aloe brzo ublažava svrab i peckanje koji su povezani s jakim dermatitisom.

Studija iz 1996. sprovedena na Odjeljenju za kliničku fiziologiju u Švedskoj uključivala je 60 pacijenata sa hroničnom psorijazom. Stopa izlječenja u grupi koja je uzimala kremu s alojom bila je 83 procenta, u poređenju sa samo sedam procjenata u placebo grupi, i nije bilo recidiva (povraćaja problema) prijavljenih tokom jednogodišnjeg praćenja.

U 2009. godini, izrađen je sistematski pregled koji je sumirao 40 studija koje su uključivale upotrebu aloe u dermatološke svrhe. Rezultati sugerišu da oralna primjena aloe vere kod miševa djeluje efikasno na zarastanje rana, može da smanji broj i veličinu papiloma (male izrasline na koži) i da smanji učestalost tumora za više od 90 procenata u jetri, slezini i koštanoj srži.

Studije su takođe pokazale da aloe vera efikasno liječi genitalni herpes, psorijazu, dermatitis, promrzline, opekotine i upale. Može se bezbjedno koristiti kao antifungalni i antimikrobni agens.

Istraživanja objavljena u Journal of Dentistry pokazuju da kada se gel aloe nanese na herpes nekoliko puta dnevno, pomaže da se ublaži nelagodnost i ubrza proces zarastanja. Takođe je bezbjedan kada se uzima oralno.

Jedna od prednosti vitamina B6, koji ova biljka sadrži na primjer, jeste njegova sposobnost da djeluje kao prirodni lijek protiv bolova i stvara antitijela koja naš imuni sistem koristi da nas zaštiti.

Aloja je odličan prirodni tretman za suvu kosu ili kožu glave koja svrbi. Ima hranljiva svojstva, a vitamini i minerali u biljci održavaju kosu jakom i zdravom. Zbog svojih antibakterijskih i antigljivičnih svojstava, pomaže i kod peruti, a enzimi gela mogu da oslobode kožu glave od mrtvih ćelija i podstiču regeneraciju tkiva oko folikula dlake.

Upotreba listova aloe vere kao laksativa je dobro istražena. Povećava sadržaj vode u crijevima, stimuliše lučenje sluzi i povećava peristaltiku crijeva.

U dvostrukom kontrolisanom ispitivanju na 28 zdravih odraslih osoba, prijavljeno je da aloja ima laksativni efekat, a zbog svojih antiinflamatornih i laksativnih komponenti, još jedna prednost je njena sposobnost da pomaže u varenju. Sok ove biljke pomaže pri varenju, normalizuje i pe-ha ravnotežu, smanjuje stvaranje gljivica…

Jedna studija objavljena u Journal of Research in Medical Sciences otkrila je da 30 mililitara soka aloe vere dva puta dnevno smanjuje nivo nelagodnosti kod 33 pacijenta sa sindromom iritabilnog crijeva.

Sok se takođe koristi za smirivanje i liječenje čira na želucu jer ima antibakterijske agense i prirodna ljekovita svojstva koja mogu da povrate zdravlje sluznice želuca.

Jačanje imuniteta

Izvještaj iz 2014. ističe da je aloja antiseptička, antiinflamatorna, antivirusna i antifungalna biljka koja je veoma je dobra u izgradnji imunog sistema bez izazivanja alergijskih reakcija ili neželjenih efekata.

Aloe vera obezbjeđuje nevjerovatan broj vitamina i minerala, posebno cinka, koji pomažu u smanjenju upale i borbi protiv oštećenja slobodnih radikala i samim tim jačanje odbrambenog sistema organizma.

Vitamin A, na primjer, igra ključnu ulogu u održavanju zdravog vida, neuroloških funkcija i zdrave kože jer je antioksidant koji smanjuje upalu. Vitamin C je još jedna važna komponenta koja se nalazi u aloji; štiti tijelo od kardiovaskularnih bolesti, prenatalnih zdravstvenih problema, bolesti očiju, pa čak i bora na koži. Vitamin E smanjuje oštećenje slobodnih radikala, bori se protiv upale i pomaže u usporavanju starenja ćelija.

Ova antioksidativna svojstva su takođe korisna kada ste izloženi dimu cigareta ili UV zracima sunčeve svjetlosti - štite kožu od raka kože i bore se protiv upale kože nakon izlaganja suncu. Aloja takođe može prirodno da liječi akne i ekcem jer pomaže u procesu zarastanja kože.

Neophodna pažnja

Preparate aloe vere ipak ne treba uzimati u velikim dozama i u dužem vremenskom periodu bez konsultacija s ljekarima. Pretjerivanje može izazvati neželjene efekte, kao što su bol u stomaku i grčevi.

Dugotrajna upotreba velikih količina preparata koji sadrže dijelove ove biljke takođe može izazvati dijareju, probleme sa bubrezima, krv u urinu, nizak nivo kalijuma, slabost mišića, gubitak težine i probleme sa srcem. Trudnice i dojilje ne bi trebalo da koriste aloe vera preparate, kao ni djeca mlađa od 12 godina.

Stručnjaci upozoravaju da se, prije uzimanja aloe vere, treba konsultovati s ljekarom ako uzimate lijekove za dijabetes, laksative, varfarin, diuretike.