Prof. dr Marijana Kapović Solomun kaže da Banjaluka više nije grad zelenila kao što je nekada bila.
"Banjaluka više nije grad zelenila kao što je bila nekada. Postojeći parkovi, skverovi, drvoredi i aleje ne samo da su ugroženi već se i njihove površine smanjuju, a na sceni je betonizacija. Gradska vlast pompezno je najavljivala da će Banjaluka dobiti nove parkove, skverove, zelene površine, ali u realnosti od toga nema ništa. Svjedoci smo da smo posljednjih godina izloženi ekstremnim temperaturama, pogotovo ljeti, protiv kojih se možemo braniti jedino zelenilom. Svi evropski gradovi okreću se prirodi, ali, nažalost, u Banjaluci nije tako. Banjalučki parkovi ispunjeni su raznim građevinama od betona, dok su, s druge strane, zapostavljene potrebe građana i stavljene u drugi plan.
Minimalni standardi Еvropske agencije za životnu sredinu koje jedan grad mora da ima su 10 do 15 metara kvadratnih zelenih površine po glavi stanovnika, a minimalno rastojanje i dostupnost tih površina ne smije biti veće od 300 metara od mjesta stanovanja, a to definitivno više nije slučaj u Banjaluci.
Takođe, raskrsnica kod Univerzitetskog kampusa je raskopana i iščupani su svi drvoredi. Gradilište je opasano žutom trakom i radovi su zaustavljeni, a građani su primorani da udišu prašinu sa tih nedovršenih gradilišta, pa nemamo adekvatan kvalitet životne sredine.
U 21. vijeku nedopustivo je i da u najvećem gradu Srpske 15.000 ljudi u julu danima nema vodu.
Pitamo se da li se Gradska uprava uopšte konsultuje sa ekspertima u rješavanju ovih pitanja i pitanja iz bilo koje druge oblasti, i na koji način se donose odluke, jer je ono što vidimo na terenu nepovoljno za građane, pošto se sve radi bez njihove saglasnosti i mišljenja“, kaže Kapović Solomun.
