Medvjeđe grožđe, poznatije kao uva, uglavnom je polegnuti grm obrastao jajastim, čvrstim i kožastim listovima dužine 2 do 3 mm. Cvjetovi bijele ili svjetloružičaste boje, a oblik im je zvonast. Raste po suvim, rijetkim, pješčanim ili kamenitim borovim i drugim crnogoričnim šumama, među grmljem po sunčanim obroncima i po planinskim pašnjacima Balkanskog poluostrva, naročito u zapadnim dijelovima.

Biljka bogata arbutozidom

Cvjeta od aprila do jula, u zavisnosti od nadmorske visine na kojoj raste. Plod je mala, crvena jednosjemena bobica koja sazrijeva u jesen. Plodovi su jestivi, ali bezukusni, pa ih više preferiraju ptice i druge divlje životinje. Uva se uglavnom razmnožava vrežama, a nešto manje sjemenom.

List se bere u proljeće kad je biljka u cvijetu. Najbolji je mlad list sa zelenih grančica. U proleće braon list ima najblagotvornija dejstva, jer tada ima najviše arbutozida. Listovi su neprijatnog, oporog i nagorkog ukusa.

Za šta je dobar čaj od uve?

Od davnina je ova biljka korišćena za liječenje bolesti bubrega, bešike i mokraćnih kanala. Njena ljekovita svojstva baziraju se na prisustvu 5-11 odsto glikozida arbutina u ćelijskom soku. Zahvaljujući njemu, uva ima diuretičko dejstvo. Tokom izlučivanja arbutin ima antiseptički uticaj na mokraćnu sluznicu. Druge hemijske materije koje se nalaze u listovima su: metilarbutin, glukozid erikolin, galna kiselina, elaginska kiselina.

Uva pomaže u smanjenju pretjeranog nakupljanja mokraćne kiseline i bolova kod kamenja u bubrezima. Listovi su bogati taninima i nekad su se koristili za farbanje odjeće i kože.

Pri korištenju preparata od uve potrebno je pripaziti da lijekovi i dodaci ishrani nemaju kiseli uticaj na urin. To su na primer: vitamin C, sok od brusnice, sok od narandže i drugih agruma. Preparati od te biljke mogu da nadraže bubrege i sluzokožu, pa se nikako ne bi trebali koristiti tokom dužeg vremenskog perioda, a trudnice bi ih trebale izbjegavati. Takođe, preparati od uve se ne preporučuju ni djeci mlađoj od 12 godina.

(NovostiMagazin)