Vrlo često se može čuti da Italijani odlaze na „vakance di feragosto“ (vacanze di ferragosto), što podrazumijeva čitav mjesec avgust kada su stanovnici ove zemlje zaista kolektivno odlazili na godišnji odmor jer je većina firmi bila zatvorena.
Feragosto je u stvari praznik koji se proslavlja 15. avgusta i situacija je danas nešto drugačija, ipak većina Italijana i dalje poštuje ovu tradiciju koja datira još iz starog Rima, te odlaze na odmor upravo u avgustu.
Koliko Italijani troše za ljetovanje
Ove godine, 27 miliona Italijana kreće na ljetovanje (broj je isti kao i 2019. pre pandemije virusa korona). U julu je na odmor otišlo oko 12,3 miliona Italijana, što je znatno manje nego što se očekivalo jer je ponovo došlo do naglog skoka broja oboljelih od kovida.
Smanjuje se broj odmora od sedam dana, dok raste broj kratkih odmora od tri do šest dana, takozvanih „mini brejka“ za koje u prosjeku Italijani izdvajaju oko 475 evra i oko 1.117 evra za malo duža putovanja. Dakle, kraća putovanja i manji troškovi.
Odmor je rezervisalo već 41odsto Italijana, dok njih 15 odsto odlazi ili kod rođaka ili prijatelja u sopstvenom aranžmanu, a ostali čekaju last minit ponude. U 88 odsto slučajeva Italijani ostaju u svojoj zemlji i biraju more (njih 44 odsto), potom planinu (15 odsto) ili turističke gradove (21 odsto).
Najomiljenije destinacije su Pulja, zatim Emilija Romanja, Toskana, Sicilija i Ligurija. Sardinija je sa četvrtog mjesta pala na sedmo, što zbog činjenice da je skupa tako i jer nije najjednostavnije tj. najjeftinije stići do ostrva. Grčka je još uvijek omiljena meta Italijana, za njom slijede Španija, Francuska i Hrvatska.
Kritični dani za putovanja
Tokom ljetnjih mjeseci se u Italiji često može čuti da je situacija na putevima označena sa “bollino rosso” i “bollino nero”, tj. crvene i crne tačke koje zapravo označavaju kolika je predviđena zakrčenost na putevima koji vode ka turističkim mestima. Ako je crvena onda je zakrčenost velika, no ako je crna onda je bolje ne kretati na put jer ko zna koliko ćete čekati i koliko živaca izgubiti.
Ukoliko želite kolima na put ka Italiji, potrebno je znati da su dani označeni kao „crni“ subota, 6. avgust i subota, 13. avgust. Svi ostali vikendi u mjesecu avgustu su označeni kao crveni. Što se septembra tiče, crveni su samo subota 3. i nedjelja 4. septembar. U tim danima je zabranjeno kretanje kamiona težih od 7,5 tona, a ukoliko želite da budete u svakom trenutku obavješteni o stanju na putevima potrebno je pogledati sajt italijanskih auto-puteva (www.autostrade.it, www.autovie.it) gdje se može naći informacija o alternativnim putevima, kao i o tome koji su italijanski auto-putevi najskuplji.
Istorija Feragosta
Termin Ferragosto potiče od latinske fraze Feriae Augusti koja označava praznik koji je ustanovio car Oktavijan Avgust 18. godine prije Hrista. Bio je to period odmora i slavlja koji su proistekli iz tradicije Konsualija, praznika koji su slavili završetak poljoprivrednih radova, posvećenih bog zemlje i plodnosti. Drevni Feragosto, pored očiglednih ciljeva političke samopromocije imperatora Oktavijana, imao je za cilj da poveže glavne avgustovske praznike kako bi obezbijedio adekvatan period odmora.
Avgust je i mjesec koji se u mnogim slučajevima poklapa sa završetkom žetve, posebno pšenice i drugih žitarica, a i mjesec je sazrijevanja grožđa, pa otuda i ideja o proslavljanju uz „ferie“ zamišljene ne samo kao odmor, već kao praznik. U Rimu su 1. avgusta organizovani besplatni banketi, konjske trke i druge igre u čast imperatora i božanstava vezanih za žetvu.
Ime Feragosto preživjelo je pad Rimskog carstva, a djelimično i običaj da se na neki način nastavi sa proslavom mjeseca koji je ranije bio posvećen velikom imperatoru Avgustu. Praznik se sa 1. u mjesecu pomjerio na 15. avgust, dan kada katolička crkva slavi Veliku Gospojinu. Važan podstrek za uspostavljanje avgusta kao sekularnog i narodnog festivala dao je fašizam, koji je tridesetih godina prošlog vijeka redovno organizovao „državna putovanja“ specijalnim vozovima, sve do izbijanja rata 1939. godine.
Tradicija duga dva milenijuma
Feragosto je i danas značajan datum u kalendaru društvenog i ekonomskog života zemlje. Pored toga što je veoma važan vjerski praznik, pošto se obilježava Uspenje Presvete Bogorodice, 15. avgust je i „prekretnica“ u industrijskoj proizvodnji, vrhunac turističke sezone, suštinska pauza u poljoprivredi, između žetve i berbe grožđa.
Kompanije iz svih sektora zatvaraju svoja vrata i spajaju nekoliko praznika u jedan odmor, ili čak na cijelu sedmicu. Vrlo često, oni koji su odabrali odmore u junu, julu ili septembru 15. avgusta organizuju roštiljanje sa prijateljima u prirodi.
Jedinstven italijanski običaj, feragosto je duboko ukorijenjen u narodnoj tradiciji. Bez obzira na to koliko je ekonomija u lošem stanju ili koliko ih pritiskaju kratki rokovi da završe posao, cijela zemlja ide na plažu. Njegovo porijeklo pokazuje da i dan danas kada se kaže Feragosto misli se na „avgustovske praznike“. Tako je već 2000 godina i vjerovatno će biti i u budućnosti, prenosi RTS.