Ljetna ofanziva koju ruske snage provode u Ukrajini polako počinje davati rezultate. Tokom juna, zahvaljujući značajnoj brojčanoj prednosti u vojsci i nadmoći u vazduhu, Rusija je ostvarila najveći teritorijalni napredak od početka ove godine.
Međutim, ciljevi Moskve prevazilaze puko osvajanje teritorija. Prema ocjenama vojnih analitičara, Kremlj nastoji sistematski iscrpiti i uništiti ukrajinsku vojsku. Ipak, ključni izazovi za Rusiju možda se nalaze daleko od fronta – u sve većem ekonomskom pritisku koji ratna industrija stavlja na državni budžet, piše "Njujork Tajms".
U posljednjih nekoliko sedmica, Rusija je intenzivirala ofanzivu na više područja – od sjeverne Sumske do južne Zaporoške oblasti. Po prvi put, ruske snage su ušle i u Dnjepropetrovsku oblast. Najdublji prodor zabilježen je između Pokrovska i Kostjantinovke, gradova sjeverno od Donjecka, gdje ruske trupe napreduju i prisiljavaju Ukrajince na povlačenje sa strateških tačaka poput periferije Torecka i okolice akumulacionog jezera Kleban-Bikske.
Ruske snage pokušavaju okružiti Pokrovsk sa sjevera, pri čemu su prešle rijeku Kazenji Torec i približile se važnom putu Dobropillja–Kramatorsk, jednom od posljednjih koridora za snabdijevanje ukrajinskih trupa u toj regiji.
Već sada Rusija kontroliše više od dvije trećine Donjecke oblasti, a oko Kostjantinivke je formiran džep dubok 16 kilometara, čime se ukrajinske jedinice nalaze djelimično opkoljene sa tri strane. Dok su se u početku fokusirali na proboj prema Kostjantinivki, sada ruske snage pritisak prebacuju prema istoku.
Početkom jula ušli su u Novoekonomične, a potom zauzeli nekoliko sela sjevernije, te se sada približavaju Rodinjskom, koje bi, ako padne, moglo potpuno prekinuti vezu Pokrovska s Kramatorskom i Slovjanskom.
Sumnje u napad na Pokrovsk: Strategija ili zamka?
Iako su ranije ruske jedinice dolazile nadomak Pokrovska, još nije jasno planira li Moskva direktan napad ili želi grad opkoliti. Slično kao prošle godine, kada su umjesto napada usmjerili ofanzivu južnije, možda se i sada koristi taktika odvlačenja pažnje.
Za ozbiljniji napad na Pokrovsk, ruski kontingent Vostok mora prvo očistiti područje između rijeka Vovča i Mokri Jali te uspostaviti kontrolu kod Novopavlivke.
Na zapadnim rubovima Torecka, ukrajinske trupe još drže sela poput Ščerbinivke i Novospaskog, ali ruski prodor s juga i istoka sve više ugrožava njihove položaje. Početkom jula, ruske trupe su ušle u Oleksandro-Kalinove i stigle do jedne od dvije ključne rute snabdijevanja.
Novi ruski napadi primorali su Ukrajince da se povuku s nekoliko položaja, a čini se da je potpuni povratak na sjevernu obalu Kleban-Bikskog jezera sve izvjesniji. To bi moglo označiti kraj bitke za Toreck i početak borbi za Kostjantinivku, čiju bi perifernu liniju ruske snage mogle dohvatiti sa tri strane – istoka, juga i zapada – već do jeseni.
Ruski napadi iscrpljuju Ukrajinu, ali i ruski budžet
Ukrajinski izvori tvrde da Rusi masovno koriste dronove, klizeće bombe i artiljeriju kako bi paralisali ukrajinsku mobilnost. Ovi neumoljivi napadi omogućili su Rusiji da u junu osvoji više od 550 kvadratnih kilometara teritorije – što je više nego u bilo kojem mjesecu ove godine.
Ipak, ti uspjesi predstavljaju tek 0,1 posto ukupne ukrajinske teritorije. Ukoliko se ovakav tempo nastavi, trebalo bi godinama da Rusija okupira četiri regije koje je proglasila pripojenim još 2022. godine.
Uprkos ratnim uspjesima, troškovi vođenja rata postaju sve veći teret za rusku ekonomiju. Putin je krajem juna najavio smanjenje vojne potrošnje već naredne godine. Trenutno, vojni budžet iznosi 6,3 posto BDP-a, ili 172,5 milijardi dolara.
Uprkos postojanju fonda za crne dane, budžetski deficit je već premašio 47 milijardi dolara, dok su prihodi od nafte i gasa pali za 16 posto. Ako se ovakav trend nastavi, analitičari upozoravaju da će Kremlj morati ozbiljno revidirati finansijske prioritete već naredne godine.
.webp)
.webp)
