Za hrvatski zločin nad Srbima na Miljevačkom platou niko nije odgovarao u Haškom tribunalu ni poslije 27 godina iako postoji video-traka na kojoj su sami počinioci zabilježili taj zločin i koja je iznajmljivana kao horor film po video klubovima u Evropi, saopštio je Dokumentaciono-informativni centar Veritas.
Iz Veritasa napominju da su za ovaj zločin pred hrvatskim sudovima osuđena samo dva pripadnika Hrvatska vojske na po tri godine zatvora.
U saopštenju se podsjeća da je Hrvatska vojska 21. juna 1992. godine napala položaje srpske teritorijalne odbrane na Miljevačkom platou u blizini Drniša i preuzela kontrolu nad sedam sela.
Uoči napada hrvatska strana je od srpske zatražila uzdržavanje od eventualnih provokacija zbog održavanja Međunarodnog festivala djeteta, koji je taj dan trebalo da počne u Šibeniku, da bi to isto jutro bezobzirno napala srpske položaje.
Bio je to prvi veći napad vojnih snaga Hrvatske na Republiku Srpsku Krajinu nakon što je Unprofor preuzeo ulogu zaštitnih snaga na području RSK.
Savjet bezbjednosti UN donio je 30. juna iste godine Rezoluciju 762 kojom osuđuje akciju i traži povlačenje hrvatskih snaga na početne položaje, što je Hrvatska odbila.
Epilog tog mučkog napada je 40 ubijenih srpskih teritorijalaca, od kojih su većina masakrirani nakon predaje.
Umjesto da tijela poginulih vrate porodicama, hrvatske vlasti naredile su srpskim zarobljenicima, pod prijetnjom smrću, da ih bacaju u krašku jamu namijenjenu za krupni otpad.
Hrvatska radio stanica Split, u maniru krajnjeg cinizma, emitovala je imena poginulih srpskih boraca uz zvuke srpske nacionalne himne sa raznim pogrdama.
Od 17. jula do 1. septembra iste godine hrvatska strana je srpskoj, posredstvom Unprofora, predala 21 tijelo koje nije bilo pokopano ili pokopano van jame i kosti izvađene uz pomoć speleologa iz ove jame spakovane u 20 vreća izmiješane sa kostima životinja, što je otežavalo identifikaciju.
Od dijelova kostiju i tijela na srpskoj strani je sastavljeno 40 leševa, od čega je 28 identifikovano i sahranjeno u porodične grobnice, dok je 12 neidentifikovanih pokopano u zajedničku grobnicu na novom groblju u Kninu, gdje se i danas nalaze.
Poslije pada RSK, ni međunarodna zajednica, ni Hrvatska nisu pokazale nikakvo interesovanje da ti posmrtni ostaci budu ekshumirani i identifikovani savremenom DNK-a metodom.
Poslije toga, 17 preživjelih zarobljenika su, nakon tortura u zatvorima Kuline u Šibeniku, Lora u Splitu i Kerestinac u Zagrebu, razmijenjeni u Nemetinu 14. avgusta 1992. godine.
Nakon dugogodišnjeg vođenja krivičnog postupka, Županijski sud u Splitu je u septembru 2014. godine osudio dvojicu pripadnika Hrvatske vojske - Antu Babca na tri godine i osam mjeseci i Mišu Jakovljevića na tri godine zatvora zbog ubistva ratnog zarobljenika Miroslava Subotića, pripadnika TO RSK iz kninskog sela Ervenik. Kazna im je potvrđena i presudom Vrhovnog suda Hrvatske od 6. septembra 2017. godine.
Za zločin na Miljevačkom platou niko nije procesuiran pred Haškim tribunalom, uprkos tome što je mnoštvo validnih dokaza dostavljeno svim relevantnim domaćim i međunarodnim organizacijama i institucijama koje se bave zaštitom ljudskih prava i ratnim zločinima.
