U Zagrebu je u nedjelju uveče preminuo Miroslav Tuđman u 75. godini od posljedica koronavirusa.
Rodio se na Dan mladosti, 25. maja 1946. u Beogradu, gdje je u to vrijeme Franjo Tuđman služio u Generalštabu Jugoslovenske armije. Dobio je ime po Miroslavu Krleži, a u Beogradu je živio do 1961., kada se prodica Tuđman, preselila u Zagreb.
Sin Franje Tuđmana je bio prvi obavještajac hrvatske devedesetih.
Miroslav Tuđman je učestvovao i u akciji “Oluja”.
“Moramo da nanesemo takve udarce da Srbi praktično nestanu”, predložio je njegov otac Franjo Tuđman, na šta je Miroslav predložio da se preko radija i televizije prenese poruka Srbima koji su putevi otvoreni za izvlačenje, na šta je njegov otac Franjo Tuđman rekao: “Da, to bi trebalo reći – ne da su im otvoreni, nego da je opaženo da se civili izvlače tim i tim putevima.”
Akcija “Oluja” počela je 4. avgusta 1995. ofanzivom hrvatske vojske i policije i jedinica Hrvatskog veća odbrane na područja Banije, Korduna, Like i sjeverne Dalmacije, odnosno na Republiku Srpsku Krajinu.
Dan kasnije, 5. avgusta, hrvatska vojska je ušla u gotovo napušten Knin i istakla hrvatsku zastavu, dok su kolone izbjeglica u automobilima, kamionima, na traktorima i drugim poljoprivrednim vozilima ulazile u Srbiju i BiH.
Po podacima Dokumentaciono informacionog centra Veritas, tokom akcije “Oluja” ubijeno je 1.869 Srba, od kojih su 1.220 bili civili.
Oko tri četvrtine stradalih bilo je starije od 60 godina, a među žrtvama je 551 žena, što, kako su naveli u Veritasu, predstavlja jedan od “crnih rekorda građanskog rata ’90-tih godina prošlog vijeka na prostorima bivše Jugoslavije”.
Protjerano je više od 250.000 Srba, a podaci o broju nestalih kreću se od 745 osoba do 1.183.
Miroslav Tuđman je diplomirao je filozofiju i sociologiju na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Zagrebu 1970. Od 1972. radio je u Referalnom centru u Zagrebu, poslije 1977. u Zavodu za kulturu Hrvatske, a od 1988. na Filozofskom fakultetu u Zagrebu. Doktorsku disertaciju obranio je 1985., četiri godine kasnije, još uvijek u vrijeme socijalizma, postao je osnivač i prvi lider Zavoda za informacione studije (1989–90), da bi 1998. bio promovisan u rang redovnog profesora. Naučno i stručno bavio se teorijom i epistemologijom informacione nauke, ali i problemima državne sigurnosti. Autor je oko 200 naučnih i stručnih članaka i desetak knjiga.
Posljednjih godina SFRJ učestvovao je u osnivanju Socijaldemokratske stranke Hrvatske, na čelu s Antunom Vujićem, moderne ljevičarske opcije industrijskog društva, koja je predstavljala opoziciju HDZ-u, koji je vodio Franjo Tuđman. Onda se dogodio rat, i stranka Tuđmana mlađeg se raspala. Dio se priključio SDP-u Ivice Račana, dok je Miroslav Tuđman ušao u HDZ, odigravši važnu ulogu u demontaži Herceg-Bosne.
Postao je zamjenik direktora Ureda za nacionalnu sigurnost (UNS) i utemeljitelj i direktor Hrvatske obavještajne službe (HIS) u dva navrata, 1993.-1998. godine i 1999.-2000. godine.
Osnovao je svoju stranku HIP (Hrvatski istinski preporod) i 2003. na parlamentarnim izborima dobio samo 1,7 posto glasova.
Onda je 2009. bio kandidat na predsjedničkim izborima, ali prezime Tuđman privuklo je tek 4,1 posto birača. Tada je ponovno donio pragmatičnu odluku i vratio se u HDZ.
