Arhimandrit Lazar Stojković, iguman manastira Zagrađe, na granici Crne Gore i Republike Srpske u Eparhiji budumljansko-nikšićkoj, preminuo je u 64. godini nakon kraće bolesti.
Iguman Lazar upokojio se juče u Beogradu, gdje je bio na liječenju.
Nastojatelj zadužbine hercega Stefana poviše Šćepan Polja u Crnoj Gori, otac Lazar, ostaće upamćen u narodu fočanskog i pivskog kraja, ali i u cijeloj Srpskoj pravoslavnoj crkvi, kao čovjek čvrste vjere, ogromne duhovne snage, veliki duhovnik i neumorni umjetnik koji je svojim freskopisom ostavio pečat u brojnim srpskim svetinjama.
Rođen je 1958. godine u Vršcu u Srbiji, a porijeklom je sa juga Srbije, odakle mu je otac kao poljoprivredni inženjer došao u Banat.
Gimnaziju je završio u Novom Sadu, a Akademiju primijenjenih umjetnosti u Beogradu.
Nakon što se zamonašio u Crnoj Gori, u manastir Zagrađe došao je 2001. godine, kada je u toku bila obnova ove hercegove zadužbine iz 15. vijeka, iznad sastavaka Pive i Tare i mjesta gdje počinje Drina, a podno Soko grada.
Svojim pregalaštvom i duhovnom snagom, kamen po kamen i fresku po fresku, zidao je manastirski kompleks i sabirao narod sa obje strane Tare pod svodove ove svetinje.
Ovaj vrijedni freskopisac, gdje god je stigao, monaškim rukodjeljem oslikavao je srpske crkve, pored ostalih i Hram Hristovog Vaskrsenja u Podgorici, a novac zarađen od tog posla ulagao je u obnovu Zagrađa.
Kruna njegovog pregalaštva je zadivljujući freskopis ovog manastira, kojeg je sam oslikao, tako da se može reći da je obnova manastirske Crkve Svetog Jovana Krstitelja sa izgradnjom konaka - njegova životna misija, koju je uspješno priveo kraju.
Najveći plod njegovog neumornog i fizičkog i duhovnog rada je duhovno uzrastanje i obnova duhovnog zajedništva naroda sa obje strane Tare, razdvojenog međudržavnom granicom, a kroz obnovu liturgijskog života na mjestu gdje je nekada bila prijestonica hercegovog vojvodstva od Svetog Save.
Manastir Zagrađe je 29. septembra 2019. godine osveštalo sedam srpskih vladika predvođenih tadašnjim mitropolitom crnogorsko-primorskim Amfilohijem i episkopom budimljasko-nikšićkim Joanikijiem.
Igumanu Lazaru tom prilikom je dodijeljen čin arhimandrita, a uz naprsni krst uručen mu je i zlatni orden Svetog Georgija Pobjedonosca Eparhije budimljansko-nikšićke.
Posebno omiljen bio je među vjernicima u Foči, gdje je rado i često dolazio.
Zahvaljujući snazi duha igumana Lazara i jednostavnošću u komunikaciji kojom je razoružavao, Fočacima je manastir Zagrađe postao mjesto gdje redovno odlaze da pronađu duhovni mir.
Upokojenjem oca Lazara, Foča i Pivski kraj izgubili su velikog prijatelja i duhovnika, ali su dobili isto tako velikog molitvenika i zastupnika pred Gospodom.
