Svetoj liturgiji, koju su služili sveštenici Srpske pravoslavne crkve, prisustvovali su pravoslavni vjernici koji su, uglavnom, došli iz Istočnog Sarajeva, ali i drugih krajeva Republike Srpske i BiH. 

Jerej Darko Danilović, starješina hrama, rekao je da je ovaj hram svjedok postojanja pravoslavnih hrišćana na tom prostoru i da se današnjim činom održavaju tradicija i običaji koje pravoslavni vjernici ne zaboravljaju. 

"Danas smo se ovde okupili iz ljubavi prema ovom svetom hramu i ljubavi jednih prema drugima. Žalosti nas što je danas malo vjernika ali, ipak smo se okupili i okupljaćemo se i ubuduće", rekao je Danilović. 

U ilidžanskim naseljima Vrelo Bosne, Osjek, Doglodi, pa i u samoj Ilidži, Danilović kaže da je nekada bilo na stotine pravoslavnih porodica, dok ih je danas tek nekoliko desetina. 

"To su uglavnom starije porodice koje povremeno posjećuju djeca koja su silom prilika otišla sa svojih ognjišta. U ovoj godini nismo imali nijedno vjenčanje, a bila su dva kršenja. Uglavnom obavljamo sahrane i parastose", rekao je jerej Danilović. 

On je zahvalio gradu Istočno Sarajevo, te opštinama Istočno Novo Sarajevo, Istična Ilidža i Ilidža za pomoć koju su dali da bi obilježili ovaj dan. 

Jedan od nosilaca barjaka tokom litije oko hrama Darko Berjan, koji je nakon rata iz Dogloda došao u Istočno Sarajevo, rekao je Srni da je i ranijim aktivnostima nastojao da pokaže svoju ljubav i privrženost ovom hramu. 

"Bio sam i kum hrama i zaista mi je čast i zadovoljstvo da nosim barjak na obilježavanju godišnjice njegovog osveštanja. Ovdje rado dolazim svake godine i svojim donacijama pokušavam, koliko mogu, da pomognem sveštenstvu u očuvanju hrama", rekao je Berjan. 

Predsjednik Zavičajnog udruženja "Ilidžanci" Milan Pejić rekao je da današnji dan doživljava sa emocijama, iskrenim poštovanjem i sjećanjem na prošla vremena kada je ovde bilo mnogo više pravoslavnih vjernika. 

"Zahvalan sam što i danas, u nekim drugačijim vremenima, naši ljudi održavaju tradiciju i dolaze u ovaj, jedan od najvažnijih hramova na području Dabrobosanske mitropolije", rekao je Pejić. 

On je podsjetio da je ovo udruženje formirano 2013. godine s ciljem da njeguje tradiciju i da je tome, tokom svog postojanja, značajno podredilo svoje aktivnosti. 

"Prije svega, obnovili smo spomenike nevino stradalim Srbima u proteklom ratu i u porti sagradili nastrešnicu koja omogućava održavanje velikih skupova tokom vjerskih praznika, kao i za druge potrebe", rekao je Pejić, obećavši značajnu materijalnu pomoć Udruženja za obnovu ikonostasa, što je naredna planirana aktivnost Hrama. 

Temelj crkve Svetog Save u Blažuju osveštan je na Petrovdan 1896. godine. Crkva je završena za nešto više od godinu dana, a 21. septembra 1897. godine osveštao je Njegovo visokopreosveštenstvo mitropolit dabrobosanski Nikolaj. 

Za ovu crkvu mitropolit dabrobosanski Đorđe ostavio je četiri hiljade forinti i izrazio je želju da u njoj bude sahranjen. On je umro 8. februara 1896. godine, prije nego što je počela gradnja crkve, pa je privremeno sahranjen na koševskom groblju. Njegovi zemni ostaci preneseni su u blažujsku crkvu 1898. godine, godinu dana nakon što je osveštana. 

U ratu 1992. godine crkva i parohijski dom pretrjpeli su oštećenja. Nakon rata pristupilo se obnovi crkve i doma zaslugom paroha Zorana Jerinića. Njegovo visokopreosveštenstvo mitropolit dabrobosanski Nikolaj Mrđa osveštao je obnovljeni hram 10. oktobra 1999. godine.