Kako su naveli u odluci, pravni osnov za donošenje osporenog zakona bio je predmet ocjene u smislu usaglašenosti Ustava Republike Srpske sa Ustavom Bosne i Hercegovine, kada je utvrđeno da je Republici Srpskoj dato ovlašćenje da uređuje, između ostalog, imovinske i obligacione odnose i da se ova odredba pažljivo pridržava međudejstva podjele nadležnosti između institucija Bosne i Hercegovine i entiteta, te da je u saglasnosti sa Ustavom Bosne i Hercegovine (Druga djelimična odluka u predmetu broj U-5/98).

„Ustavni sud je danas u predmetu broj U-36/24 donio odluku da ne prihvati inicijativu za ocjenu ustavnosti člana 1. Zakona o stvarnim pravima, utvrđujući da Republika Srpska u skladu sa odredbom iz člana 68. tačka 6. Ustava Republike Srpske ima nadležnost da na svojoj teritoriji – pored ostalog – uređuje svojinske i obligacione odnose, odnosno da je pravni osnov za donošenje osporenog zakona bio predmet ocjene u smislu usaglašenosti Ustava Republike Srpske sa Ustavom Bosne i Hercegovine, kada je utvrđeno da je Republici Srpskoj dato ovlašćenje da uređuje, između ostalog, imovinske i obligacione odnose i da se ova odredba pažljivo pridržava međudejstva podjele nadležnosti između institucija Bosne i Hercegovine i entiteta, te da je u saglasnosti sa Ustavom Bosne i Hercegovine (Druga djelimična odluka u predmetu broj U-5/98)“, saopšteno je iz Ustavnog suda Republike Srpske.

Ovo praktično znači da je davno precizirano da svojina tj. imovina pripada entitetima i da je Ustav Srpske usaglašen sa Ustavom BiH po tom pitanju.

U Banjaluci je danas održana 313. sjednica Ustavnog suda Republike Srpske na kojoj je ovaj Sud odlučivao, u skladu sa svojim Ustavom i zakonom utvrđenim nadležnostima, o saglasnosti propisa i opštih akata sa Ustavom, odnosno o saglasnosti propisa i opštih akata sa zakonima Republike Srpske.

Pratite nas i putem Vibera