Tvorac njemačkog ratnog vazduhoplovstva i tajne policije Gestapo, feldmaršal i drugi čovek Rajha Herman Gering, posjetio je Srbiju i Topolu sredinom oktobra 1934. godine.
Povod je bila sahrana jugoslovenskog kralja Aleksandra Karađorđevića, koji je nekoliko dana ranije ubijen u atentatu u Marselju. Kao njemački izaslanik došao je da oda poštu, kako je pisalo na njegovom posmrtnom vijencu, "velikom neprijatelju Trećeg rajha", a otišao zaokupljen idejom koja ga je, očito, godinama mučila. Sve dok je nije ostvario.
Hroničari su zabilježili da se kratko zadržao nad odrom ubijenog monarha, a onda se zaustavio pred ikonom "Tajna večera" od sedefa, izloženom pred oltarom hrama posvećenog Svetom Đorđu.
Stajao je kao hipnotisan i uporno ponavljao samo jednu riječ - "Fascinantno".
Nije ni čudno što je jedna od prvih naredbi okupacionim vlasima u Srbiji, već 3. maja 1941. godine, bila da se na Oplenac pošalje elitna njemačka jedinica koja će uzeti ikonu i otpremiti je u Geringov zamak u Berlinu. Tamo je stajala punih šest godina, sve do 1947. godine.
Ikona neprocijenjive vrijednosti bila je ručni rad majstora čuvene radionice Salsa u Istočnom Vitlejemu, a rađena je po uzoru na sliku Leonarda da Vinčija, izloženu u Crkvi Sveta Marija dela Gracija u Milanu.
Kraljica Marija i kralj Aleksandar dobili su je kao svadbeni poklon od jerusalimskog patrijarha Damjana, a uručena im je u beogradskom Belom dvoru 16. oktobra 1924. godine.
Po naredbi jugoslovenskog suverena, ikona bijelog sedefa izložena je u crkvi na Oplencu, a upravo se to pokazalo kao kobno.
Ostalo je nepoznato kako je Tajna večera vraćena u Srbiju. Prema bilješkama majora Ozne Radojice Ivanovića, on je u kabinetu Slobodana Penezića Krcuna čuo da je ikonu, na ko zna koji način, iz Geringovog dvorca donio Slobodan Krstić Uča.
"U jednom sanduku bila je ikona od sedefa ili bisera koja je bleštala kao da je sva svetla ovog sveta primila u sebe", zapisao je Ivanović.
Vraćena je u zadužbinu Karađorđevića, ali nije prestala da izaziva divljenje ljubitelja umjetnosti.
rilikom jednog boravka na Oplencu zapazio ju je i maršal Jugoslavije Josip Broz Tito i naredio da se ikona odnese u njegovu rezidenciju. U tome ga je sprečio Aleksandar Ranković rekavši da je ona "dio istorije srpskog naroda".
Žestoko su se posvađali, ali je ona ostala tamo gdje je i danas. Kažu da je to bio prvi ozbiljniji sukob Rankovića i Broza.
