O romanima, objavljenim između dva svjetska rata i Dangićevom životu i stvaralaštvu, kao i nedaćama njegove porodice, govorili su profesor srpskog jezika i književnosti Milenka Ilić, Dangićeva kćerka Nada i istoričar Veljko Đurić Mišina, bivši direktor Muzeja žrtava genocida u Beogradu.

Mišina je rekao da je Dangić ušao u srpsku literaturu svojim pričama i romanima, ali su decenijama njegova djela bila zabranjivana i skrajnuta zbog aktivnog oficirskog učešća u četničkom pokretu.

On je pojasnio da je komunistički režim na vojnom sudu u Sarajevu osudio Dangića na strijeljanje i ta presuda je izvršena 1946. godine, a zabranjivao je književna djela i proganjao članove njegove porodice.

"Osamdesetih godina prošlog vijeka otkriva se istina o Dangićevoj ratnoj ulozi i njegovom doprinosu zaštiti i spasavanju srpskog naroda čime se slika istorije u ovom kraju mijenja i dolazi do novih saznanja o kojima će se govoriti", zaključio je Mišina.

Profesor srpskog jezika i književnosti Milenka Ilić ocijenila je da se radi o romanima izuzetne književne, istorijsko-dokumentarne i psihološke vrijednosti koji su decenijama neopravdano bili nedostupni čitaocima.

Ona smatra da Dangićeve romane treba pročitati i saznati mnogo o jednom teškom periodu srpske istorije i boraca za slobodu srpskog naroda i patnjama kroz koje su prolazili.

Dangićeva kćerka Nada, pjesnikinja, govorila je o patnjama porodice, posebno njene majke, ponižavanjima, nepovjerenju, sumnjičavosti i žigosanju koje su doživljavali od komunističkih vlasti zbog Dangićevog ratnog puta.

Organizatori ove veoma posjećene promocije i okruglog stola bili su Udruženje "Most" iz Skelana, te mjesna zajednica Kravica i Osnovna škola "Petar Kočić" iz ovog mjesta.

Jezdimir Dangić je rođen u Bratuncu 5. maja 1897. godine u svešteničkoj porodici.