Makrofagi su važne, specijalizovane ćelije imunog sistema koje se formiraju kao odgovor na infekciju ili nagomilavanje oštećenih ili mrtvih ćelija.
U stvari, makrofagi su uključeni u otkrivanje, fagocitozu i uništavanje bakterija i drugih štetnih organizama.
Šta su makrofagi i koju funkciju imaju u tijelu?
Makrofagi su velike, specijalizovane ćelije koje prepoznaju, gutaju i uništavaju ciljne ćelije. Termin makrofag formiran je kombinacijom grčkih izraza „makro“ što znači veliki i „fagein“ što znači jesti. Pored toga, oni takođe mogu da predstavljaju antigene T ćelijama i pokrenuti upalu oslobađanjem molekula (poznatih kao citokini) koji aktiviraju druge ćelije.
Makrofagi potiču od monocita krvi koji napuštaju cirkulaciju kako bi se razlikovali u različitim tkivima. Postoji značajna heterogenost među svakom populacijom makrofaga, što najverovatnije odražava potreban nivo specijalizacije u okruženju bilo kog tkiva.
Ova heterogenost ogleda se u njihovoj morfologiji, vrsti patogena koje mogu da prepoznaju, kao i nivoima inflamatornih citokina koje proizvode (IL-1, IL-6, faktor nekroze tumora alfa). Pored toga, makrofagi proizvode reaktivne vrste kiseonika, kao što je azot oksid, koji mogu da unište fagocitirane bakterije. Makrofagi migriraju i cirkulišu u skoro svakom tkivu, "patrolirajući" u potrazi za patogenima ili eliminišući mrtve ćelije.
Kako se formiraju ove ćelije imunog sistema?
Makrofagi se formiraju diferencijacijom monocita jedne od glavnih grupa belih krvnih zrnaca imunog sistema. Diferencijacija je proces u toku ontogenetskog razvića kojim se ćelije ili njihove grupe menjaju morfološki i fiziološki čime se specijalizuju za obavljanje određene funkcije.
Kada dođe do oštećenja tkiva ili infekcije, monociti napuštaju krvotok i ulaze u zahvaćeno tkivo ili organ i prolaze kroz niz promjena kako bi postali makrofagi. Ovi makrofagi mogu da se modifikuju kako bi formirali različite strukture i kako bi se borili protiv različitih mikroba i napadača. Na ovaj način, makrofagi obezbeđuju prvu liniju odbrane u zaštiti domaćina od infekcije.
Makrofagi su uključeni u razvoj nespecifičnog ili urođenog imuniteta
Makrofagi prisutni kod ljudi imaju oko 21 mikrometar u prečniku i mogu da prežive mjesecima. Takođe su uključeni u razvoj nespecifičnog ili urođenog imuniteta. Ovaj tip imuniteta je dugotrajan imunitet, koji se stiče kada makrofag "svari" mikrob i predstavi mikrobni antigen na njegovoj površini kako bi upozorio druga bijela krvna zrnca na prisustvo invazivne čestice.
Ostala bijela krvna zrnca se zatim umnožavaju i stvaraju imuni odgovor protiv patogena.
Pored toga, antitela mogu da prepoznaju patogen koji pokazuje antigen i direktno ga ciljaju ukoliko dođe do buduće reinfekcije, što znači da imuni sistem na neki način „pamti“ taj patogen. Svaki od makrofaga ima specifične proteinske markere na površini ćelije.
Neki primjeri uključuju CD14, CD11b, ЕMR1, MAC-1/MAC-3, lizozim M i CD68. Ovi markeri se mogu identifikovati korišćenjem tehničkog procesa koji se zove protočna citometrija.
Imaju različita imena u zavisnosti od toga gdje funkcionišu u tijelu
Makrofagi mogu da imaju različita imena u zavisnosti od toga gde funkcionišu u tijelu. Na primjer, makrofagi prisutni u mozgu nazivaju se mikroglija, a u sinusoidima jetre – Kupferove ćelije. U plućnoj alveoli su alveolarni makrofagi, a u rubnoj zoni slezine, u crvenoj i bijeloj pulpi, nalaze se makrofagi slezine, prenosi b92.
