Pisanje rukom može da poveća povezanost mozga više nego kucanje, odnosno može da poveća učenje i pamćenje, pokazalo je najnovije istraživanje.
Naučnici u Norveškoj došli su do tog zaključka tako što su snimali moždanu aktivnost 36 studenata Univerziteta u Norveškoj i došli do zaključka da kucanje može da bude brže od pisanja rukom, ali da je manje stimulativno za mozak.
Na početku eksperimenta, učenicima je rečeno da ili pišu riječi kurzivom koristeći digitalnu olovku na ekranu osetljivom na dodir, ili da ukucaju iste riječi pomoću tastature. Kapa sa 256 senzora na njihovoj glavi mjerila je njihove moždane talase snimile su električne signale mozga učenika, uključujući gdje su moždane ćelije bile aktivne i kako dijelovi mozga međusobno komuniciraju.
Koautor studije i profesor neuropsihologije na NTNU Odri van der Mer rekla je da je glavni nalaz bio da rukopis aktivira skoro cio mozak, u poređenju sa kucanjem, što jedva da aktivira mozak kao takav, prenosi b92.
"Mozak nije mnogo problematičan kada pritiska tastere na tastaturi, za razliku od kada formira ta slova rukom", kaže van der Mer.
Studija je pokazala da pisanje rukom zahtijeva komunikaciju između vizuelnih, senzornih i motornih korteksa mozga.
Ljudi koji su pisali digitalnom olovkom morali su da vizuelizuju slova, a zatim da koriste svoje motoričke vještine da kontrolišu svoje kretanje tokom pisanja.
"Kada morate da formirate slova rukom, 'A' će izgledati potpuno drugačije od 'B' i zahtijeva potpuno drugačiji obrazac kretanja", rekla je van der Mer.
Sa druge strane kada kucate, tasteri izgledaju uglavnom isto, bez obzira na slovo, dodaje ona i dodaje da je to pokazalo da kucanje zahtijeva manje aktivnosti mozga u vizuelnim i motornim korteksima jer su samo mali dijelovi mozga aktivni tokom pisanja i nema potrebe da mozak komunicira između različitih oblasti.
